Voor gitaristen uit Mali heeft de westerse mens al snel een zwak en wanneer de geluidskenners van Thrill Jockey besluiten om zo een meestermuzikant te ondersteunen bij een nieuw album, dan kan dat dus niet fout gaan. Een beetje achtergrond; Sidi Touré komt uit de noordelijke Gao regio, waar het na de staatsgreep van het leger en de groeiende onvrede bij de Touareg bevolking nu even een minder prettige plek moet zijn. Vroeger maakte Sidi deel uit van het regionale orkest The Songhaï Stars, maar hij besloot al snel om alleen de wereld rond te trekken en zo trok hij de aandacht van het Amerikaanse label. In zijn Sahel songs bezingt hij lokale volksthema’s en de problemen van het stadsleven met de hulp van een extra gitaar, een calabash drum, een Malinese Sokou viool en een zangeres met een genepen, bezwerende stem. Touré maakt gelukkig geen kopie van Ali Farka Touré of Boubacar Traoré en blijft zijn eigen koers spelen die iets vlotter, speelser en moderner klinkt dan die van de oude meesters. Er staat geen echte uitschieter op het album en dat is niet nodig ook; deze woestijnblues bevatten een kracht die naargelang de plaat vordert, versterkt wordt zoals dat gaat met muziek van licht hypnotiserende aard. Een hele fijne plaat om zomaar op te zetten en om onbewust te worden meegevoerd in de zachte cadans van de warme sfeer zonder moeilijk te moeten doen. Ook Thrill Jockey kan innemende comfortmuziek aan de man brengen en wij klinken daar graag op.