From The Mouth Of The Sun is een samenwerking tussen Dag Rosenqvist en Aaron Martin, zich concentrerend op het raakvlak tussen neoklassiek en instrumentale postrock. Misschien ken je Rosenqvist beter als Jasper TX. Onder die naam koppelt hij elektroakoestisch aan kraut, terwijl Martin ook al langer solo actief is in het brede veld tussen folk, drone en ambient, en bekend kan zijn van zijn werk met Machinefabriek. De hoes van Woven Tide verraadt het al: deze plaat wil het symbolische eb en vloed van het leven verklanken. Het inleidende The Crossing en Pools Of Rust worden getekend door een wijds uitgesponnen geheel van synths, gitaar, piano en strijkers. Color Loss ruimt in alle rust het pad voor treurige strijkers. Alleen – en dat euvel beheerst bijvoorbeeld My Skin Drinks Light That Has Passed Through Leaves en gaandeweg ook Like Shadows In An Empty Cathedral – wil het duo de akoestische ruimte wel eens dusdanig verzadigen, dat nog weinig zelf in te vullen is. Dat drukt de belevingsruimte vanzelfsprekend, en het onderscheidt de plaat van een aantal op dat vlak geslaagdere releases in het sinds kort rijkelijk bespeelde neoklassieke veld. De suggestiviteit wint pas weer voldoende terrein in het afsluitende Snow Burial (While Blue Skies Gather), je daarmee terug betrekkend in een plaat die op zich wel mooi mag klinken, maar te weinig ruimte laat voor eigen interpretatie en daardoor connectie.