Wij hebben zelf graag iets fysieks in handen als we een plaat ter recensie krijgen aangeboden. Zodoende kregen we deze plaat als cdr, ook omdat ze op de bandcamppagina van Amour gewoon gratis is te downloaden. De gelimiteerde 10inch waarop de songs verschijnen, daar kunnen we uiteraard naar fluiten. Amour is eigenlijk een samensmelting van drie bands: drie mannen van Le Singe Blanc, aangevuld met Mr Marcaille (Violon Profond) en Mr Verdun (Thee Verduns). Daarmee weten we meteen dat de vijf songs geen gemakkelijk te verteren popdeuntjes zullen zijn maar zwaar aangezette basgeluiden ons deel worden. Alle vijf zetten ze hun keelgat open, muzikaal geruggensteund door contrabas, drums, twee bassen en een cello, die heel laag werd gestemd. Murw worden we gebeukt, exact twintig minuten lang. De vijf heren martelen hun instrumenten, doen ze brommen en grommen en vergeten dat ze, als ze enigszins begrijpelijk willen overkomen, de teksten niet zo diep mogen verdrinken. Want voor de verandering gebruiken ze echte Franse teksten in plaats van zomaar een geïmproviseerd taaltje dat de muziek als instrument bijtreedt. Op een podium zullen de songs misschien beter tot hun recht komen, maar om ze thuis te beluisteren primeren de diepe bassen te veel, waardoor elke poging tot een song gewoon aan gort wordt gebeukt.