Cannibal Corpse (Florida) heeft een nieuwe plaat uit, hun twaalfde inmiddels. Geen wereldschokkend nieuws natuurlijk, want de band draait al heel wat jaartjes mee, sinds 1988 al! En herkenbaar is de band natuurlijk ook. De hoes van de plaat is alweer eens gecensureerd wegens te gortig of te gruwelijk. Tja, wat verwacht je van een band die martelingen, zombies, rondslingerende organen, moord en lijken in staat van ontbinding als zijn favoriete onderwerpen ziet. Muzikaal is er net zo min veel veranderd. Bruut, snel, hard, een zeer herkenbare en diepe grunt, moordende tempos met verslavende riffs en gaan met die banaan. En dat meteen: openen met Demented Agression en laten horen dat, ondanks de leeftijd, er maar één is die zich Cannibal Corpse kan noemen in de lijkenmetal. Scourge Of Iron is trager dan we van de band gewoon zijn, maar voor de rest razen de heren door hun materiaal. En of we daar blij mee zijn! Als onze kleinste geen raad weet met zichzelf en het op een krijsen zet, slaagt George Corpsegrinder Fisher er met zijn oerlelijke grunt in om hem meteen het zwijgen op te leggen. Met zijn lange haren zwiepen lukt nog niet, zijn nek breken ook niet, maar hij wipt met zijn hele eenjarige lijf mee met de doordenderende muziek. Followed Home Then Killed, As Deep As The Knife Will Go of The Stranglation Chair, het zijn typische Cannibol Corpse-hymnes die geen vernieuwing laten horen. De band doet gewoon waar hij goed in is, en dat is in het geval van Cannibal Corpse ruimschoots voldoende om ons te plezieren.