De eerste associaties bij het horen van deze compositie is minimal music en daarbij misschien vooral Steve Reich of Terry Riley. Veel repetitieve patronen op piano en tuba, verschuivingen, en dergelijke. Hoewel sommige technieken van de minimalisten ook bij Lubomyr Melnyk hoorbaar zijn, wil hij zijn muziek zelf niet als minimal bestempelen en dat waarschijnlijk terecht. De Canadese componist en pianist heeft een eigen taal ontwikkeld, die hij aanduidt als continuous music. Zijn componeren en spelen zijn gebaseerd op een snelle en aanhoudende stroom van tonen tot reeksen. Daarbij haakt hij verschillende patronen net als in veel minimal music in elkaar. Melnyk wil met het spelen van veel noten, en vaak ook het gebruik van het pedaal om de noten te verlengen, dat de klanken zich voortzetten in de tijd. Bij de continuous music-compositie The Voice of Trees wordt de dichtheid met opnamen nog eens vergroot. Vandaar dat met twee man – Melnyk en Melvyn Poore – een compositie voor twee pianos en drie tubas kan worden gespeeld. De eerste piano- en tubapartij is opgenomen, een tweede tubapartij is apart opgenomen en deze beide opnamen werden afgespeeld, waarbij Melnyk en Poore een derde partij speelden. Het betrof hier overigens een live-begeleiding van een dansstuk van choreograaf Kilina Cremona. De compositie is begin jaren 1980 speciaal voor de choreografie gemaakt, maar niet eerder officieel uitgebracht. Dat de ruim 64 minuten durende The Voice of Trees nu bij Hinterzimmer Records verschijnt is een feest. Melnyk is vrij onbekend, maar kan gerust in de cd-kast worden geplaatst tussen andere minimal en twintigste eeuwse componisten.