Suicide was de perfecte versmelting van rock & roll en elektro (beide in de meest rudimentaire zin van het woord), maar sindsdien probeert zo nu en dan een band of ze het misschien ook (en beter) kunnen. Vaak niet al te succesvol herinnert u zich A.R.E. Weapons nog? maar je kunt jonge enthousiastelingen niet verwijten dat ze het proberen. Ook het Luikse Le Prince Harry volgt met haar debuutalbum in die traditie: ronkende sequencers en orgels, punkgitaren en een zanger met een faux-Amerikaans accent. De band combineert de energie van de Ramones met de gruizigheid van zZz; de nummers zijn kort, krachtig en opgefokt, en hebben titels als No Brain en Blitz Of Bliss. Hoewel de band duidelijk van niet al te ingewikkelde punk houdt, zijn de nummers zonder gitaar eigenlijk het leukst, zoals Release The Hounds waarin een onweerstaanbare orgelriedel de boventoon voert. Amerikaanse invloeden te over dus, maar we mogen best weten waar de heren vandaan komen: naast de fijne beuker You And Me Vs Belgian Rock heet de afsluiter No Way Out Of Wallonia, waarop de geest van The Neon Judgement het vanuit Leuven toch net over de taalgrens heeft gered.