Met ‘Le Trièdre Fertile’ keren we terug in de tijd, meer bepaald naar 1975. In dat jaar nam de Fransman Pierre Schaeffer, grondlegger van de musique concrète, dit meesterwerk op. Peter Rehberg, labelbaas van Editions Mego, stofte het album af en geeft het een tweede kans op zijn nagelnieuwe sublabel ‘Recollection GRM’. ‘Le Trièdre Fertile’ was een van de laatste werken van Schaeffer, en eveneens zijn enige volledig elektronische plaat. Het album blijft dan ook met één been hangen in het experiment van de balsturige, abstracte geluidscollages (‘Plutôt Dynamique’), terwijl het andere voorzichtig aansluiting zoekt tot de prille elektronische scene die toentertijd ontstond rond een groep als Kraftwerk (‘Toccata et Fugue’). Schaeffer omschreef het album zelf als ‘een boodschap uit een nieuwe wereld’. Maar zelfs anno 2012 staan we nog veraf van de wereld waarin we deze beproevingen als alledaags ervaren. De benauwende afsluiter ‘Strette’, het equivalent van een nare angstdroom, had zo van de hand van een hedendaagse avant-gardeartiest kunnen komen. Mocht Schaeffer de huidige elektronische scene overschouwen en zien waartoe zijn experiment allemaal heeft geleid, zou hij zich wellicht omdraaien in zijn graf. De Fransman zou veeleer de studio induiken met Francisco López, Lawrence English of Sub Loam. Mocht u hem gelijk geven, schaf dan dit chef d’oeuvre aan. Al was het maar om te beseffen dat begrippen als ‘ruis’, ‘klankmanipulatie’ en ‘veldopnames’ geen eigentijdse modewoorden zijn, maar dat er veertig jaar geleden al volop mee geëxperimenteerd werd.