Confused is het achtste album alweer van Orphax, het alias van Sietse van Erve, tevens baas van het Moving Furniture-label. Natuurlijk is alle muziek persoonlijk voor de maker, maar voor Confused geldt dat nog wat nadrukkelijker. Op het handgeschreven insert verklaart Van Erve hoe zijn eigen verwarring over dingen de inspiratie voor de muziek was, en hij heeft eigenhandig naam en titel in het blikje dat de hoes van de cd-r vormt, gekrast. Ook geheel persoonlijk, wat mij betreft, is zijn omgang met het concept verwarring; ik stel me voor dat velen uiting zouden geven aan die emotie door middel van gefragmenteerde muziek, chaos waar geen grip op te krijgen en geen lijn in te ontdekken is. Dat geldt echter geheel niet voor Confused. In een half uur doorloopt de plaat een mooie spanningsboog en is daarmee verre van verwarrend, eerder meeslepend. Het lange stuk begint met langzaam opbouwende lagen gitaardrones, aangevuld met mechanisch getik tegen de snaren, op een manier die me deed denken aan Machinefabriek ten tijde van Allengskens en Marijn, en het meer droney werk van Richard Skelton. Later komen er diepe tonen tevoorschijn die eerst klinken als opgerekte kerkbellen en later over gaan in keelzang, waardoor de muziek een bezwerend, bijna ritueel karakter krijgt. In de laatste helft kreeg ik de behoefte om de bassen wat extra hard te zetten, om de muziek daarmee nog meer gewicht te geven. Ik zou Van Erve dan ook graag een keer live een vergelijkbare improvisatie horen doen, met bijpassend volume. Tot die tijd kan ik uitstekend uit de voeten met deze mooie plaat.