Elizabeth Walling projecteert met The Entire City haar imaginaire (droom)wereld en dat doet ons denken aan gelijkgezinde muzikale (zonderlinge) zielen zoals Kate Bush, Karin Dreijer Andersson (Fever Ray, The Knife) of Anja Plaschg (Soap & Skin). Zelf heeft deze jonge Britse het over een cryptische wereld van spooksteden, dode ideologieën, verbeelde toekomsten, eeuwenoude rituelen, kindertijddromen en gewonde wezens. Die wereld vol mystieke symboliek bestaat op haar debuutalbum uit geluid en beeld. De dertien tracks zitten namelijk verpakt in artwork (van Suzanne Moxhay) dat expliciet verwijst naar het gelijknamige schilderij van Max Ernst. Diverse kunstvormen zoals literatuur of film zijn voor Walling naar eigen zeggen van grote invloed op haar werk als muzikante. Ze is, niet verwonderlijk, een multidisciplinaire artieste onder meer actief op het vlak van performance, film, kostumering en visuele kunsten. Nog voor ze nog maar een noot had gecomponeerd voor haar debuut dicteerden bepaalde vormen van kunst het eindresultaat. Men Like Gods vloeide bijvoorbeeld voort uit de gelijknamige roman van H.G. Wells; terwijl When I Was Otherwise werd geïnspireerd door de zestiende eeuwse componist William Byrd. Verder worden onder meer David Lynch en J.G. Ballard geciteerd. Zoals stemmingswisselingen passen bij een vrouw, exploreert Walling elke mogelijke gemoedstoestand: van euforisch tot dreigend, van claustrofobisch tot troostend; en van sensueel tot ronduit spookachtig. Dit alles samen zorgt voor een intrigerend album, dat opvalt door zijn ijle, haast buitenaardse en paranormale sfeer, prachtnummers als Concrete Mother, I Am Shell I Am Bone of Changelings; Wallings expressieve, betoverende stem en de beklemmende, theatrale elektronica. The Entire City verscheen vorig jaar al in haar thuisland, maar deze Europese release is nu al een geduchte kandidaat voor de eindejaarslijstjes van 2012.