Hoewel hij al sinds 1980 actief is als producer-extraordinaire en baas van het On-U Sound-label, bracht Adrian Sherwood pas in 2003 zijn eerste soloalbum uit (al kunnen we steggelen over in hoeverre sommige van de waslijst aan On-U-projecten niet ook gewoon Sherwood-solo zijn). Op die plaat, Never Trust A Hippy, beperkte hij zich niet tot de stijlen waarmee hij befaamd (reggae) en berucht (industriële dub) was geworden, maar mengde hij pop, elektro, drum-n-bass, jazz en etnische invloeden met dubreggae, succesvol. Op opvolger Becoming A Cliché tapte hij nog uit hetzelfde vaatje, maar op zijn nieuwe langspeler zet hij een stapje terug. Helaas, want het nogal kale Survival & Resistance is meteen een stuk minder leuk dan de twee voorgangers. Sherwoord beperkt zich tot laid back, dubby nummers, die hoofdzakelijk bestaan uit drum, percussie en -opmerkelijk bescheiden gedoseerde- bas. Op veel nummers is een eenzame piano het enige melodische element, wat de plaat een melancholieke sfeer geeft. Dat vormt een uitstekende achtergrond voor Ghetto Priests weemoedige stem op het mooie Trapped Here, dat zo op een oude Massive Attack had gepast (wat vooral getuigt van Sherwoods onmeetbare invloed op alles en iedereen die op de een of ander manier dub en (post-)punk in zijn muziek verwerkt). Ook het nummer met Anneli Drecker (Bel Canto) is geslaagd, maar de overige instrumentale nummers zijn een beetje eenvormig. De productie is niet meer zo uitzinnig als op bijvoorbeeld de oude platen van Mark Stewart, maar wel nog steeds eigenwijs; Sherwood mikt wanneer het hem uitkomt viool, trompet, gitaar, mondharmonica, tablas, Timothy Leary-samples en een heleboel space echo in de mix. Hij doet dat als geen ander, en de plaat heeft zijn momenten, maar het totaalresultaat is te vrijblijvend om tot het einde toe te kunnen boeien.