Ondertussen zit Dave Eugene Edwards met zijn tweede band Wovenhand ook al zijn zevende album. Evenveel als hij er met zijn eerste band 16 Horsepower maakte. Eén van zijn vaste compagnons de route tijdens deze muzikale tocht was bassist Pascal Humbert. De man dook in vele van de incarnaties van Edwards op. Maar nu is het blijkbaar voorgoed voorbij. Hij trok zich volgens de geruchten terug op het wijndomein van zijn vader in Frankrijk. Edwards moest dus op zoek naar nieuwe muzikanten. Hij breidde voor deze nieuwe versie van Wovenhand de groep uit tot een viertal, dit met een nieuwe gitarist en bassist. Samen trok de band zich terug in de studio om aan dit album te werken. Daar kregen ze de hulp van Alexander Hacke (Eïnsturzende Neubauten). Het resultaat is een album dat vertrouwd aandoet. En toch, het klinkt allemaal nog iets zwaarder. Centraal blijven echter de donkere stem van Edwards, de godsdienstige verwijzingen in de teksten (bv. de aanroeping van Abraham in titelnummer The Laughing Stalk) en het heftige, bezwerende gitaarspel. Dave Eugene Edwards nam dus een nieuw begin, benieuwd waar het hem gaat brengen. De subtiele wijzigingen kunnen op onze goedkeuring rekenen. Nieuwe zieltjes winnen, nee dat zit er echter niet meer in.