Een hoop letters en een bandlid lichter LCMDF de tot duo uitgedunde voortzetting van Le Corps Mince De Françoise. Alleen de familiekern, de gezusters Mia en Emma Kemppainen, zijn overgebleven van dit trio, maar de meligheid is geenzins verdwenen. Sterker, in de eerste ep van drie die uitgaan komen overheerst deze. De zusjes zullen het vast allemaal enorm serieus bedoelen, maar de meervoudige verwijzingen naar Cypress Hill in de vier indiehoppophop nummers zijn eerder flauw dan dat het door kan gaan voor een ode. We krijgen sterk de indruk dat de zusjes heel veel plezier hebben gehad bij het schrijven van deze nummers, en hebben het vermoeden dat hele horde hipsters en Japanners in dit straks als de nieuwe waarheid gaan omhelzen, maar hier gaan wij liever opzoek naar een een leuke indietronics plaat of wat echte leftfield hiphop, die het puberale, geginnegapte gedoe met synths, gitaren en een microfoon is ontstegen.