NOFX is toe aan zijn twaalfde reguliere plaat in zijn bijna dertigjarige bestaan. In al die tijd is er eigenlijk weinig veranderd bij deze anciens. Fat Mike en zijn copains serveren namelijk opnieuw een verrukkelijke schotel degelijke tot superieure punkrock waarin tal van maatschappelijke themas aan bod komen. De deuntjes zijn lekker melodieus en bevatten voldoende hooks om in het hoofd te blijven hangen. De teksten zijn divers en handelen over hoertjes, obesitas of gatlikkers. Uiteraard steeds met een kronkel, want 72 Hookers lijkt in eerste instantie gewoon over prostitutie te handelen, maar gaat eigenlijk over zelfmoordaanslagen die misschien wel het gevolg zijn van gebrek aan (bereikbaar?) vrouwelijk schoon. Prostitutie voor vrede, zoiets. Fat Mike schuwt ook de eigen problemen niet, zij het met de band of met zijn ex. Ive Got One Jealous Again bijvoorbeeld handelt over de scheiding met zijn ex Erin, en is tegelijk een ballade, een zeldzaamheid in het oeuvre van deze punkrockers. En het moet gezegd, de song past ondanks zijn andere karkater prima op de plaat en binnen het werk van deze mannen. Self Entitled is qua sfeer en teksten net dat beetje serieuzer dan eerdere platen, maar het blijft uiteraard NOFX. De band is nooit vies van een vleugje humor, zeker niet tijdens de shows. Dat is hier ook het geval als we heel goed naar de teksten luisteren, of de soms onverwachte details in de songs zelf. De heren mogen dan stilaan hun puberteit zijn ontgroeid, rijkelijk laat voor vijftigers in spe, binnen het punkrockgenre zijn er nog steeds weinig bands die aan NOFX kunnen tippen. Waarvoor hulde.