Op de albumhoes zien we Chilly Gonzales gebogen aan zijn piano zitten, strak in het pak. Een klein detail verraadt dat we hier niet met een gewone pianist te maken hebben: aan zijn voeten steken namelijk merkwaardige pantoffels. Als pianist werkte hij al samen met Feist en Jamie Lidell, maar ook met Drake en Daft Punk. Gonzales is, zeker onder pianisten, ook wel een vreemde vogel: naast piano beheerst hij ook de gitaar, basgitaar, drums en nog wat koperinstrumenten, en maakte hij buiten zijn licht klassieke pianoplaten ook uitstapjes naar hiphop en electro. Een ander opmerkelijke mijlpaal in zijn muzikale carrière bereikte hij in 2009, toen hij in het Guinness Book Of World Records belandde door 27 uur onafgebroken piano te spelen. Deze maffe uitstapjes zijn uiteindelijk maar details, want zijn hart ligt bij het pure pianospel. Dat liet hij al eerder horen met het in 2004 verschenen Solo Piano, dat een indrukwekkend aantal van 100.000 verkochte exemplaren haalde. Deze nieuwe plaat is een vervolg op dit album, en staat opnieuw vol luchtige en toegankelijke pianocomposities. Die klinken op het eerste gehoor redelijk simpel maar juist door dit gebrek aan poespas werkt het album zeer hypnotiserend.