De Friese titel van deze retrospectieve dubbelcd is autobiografisch, en documenteert de migratie van het kleine Leer, tegen de Nederlandse grens, naar de stad Mainz. De vierentwintig tracks worden netjes over de beide locaties verdeeld volgens het beproefde concept: obscure nummers uit compilatietapes en splitcassettes worden afgewisseld met nooit eerder uitgebracht materiaal. Nostalgie Eternelle wordt tegenwoordig gemakshalve bij de minimal electronics onderverdeeld, maar vergeet niet dat het duo ook een geïmproviseerd experimenteel kantje heeft, waardoor de tracks altijd minder eenvoudig zijn dan ze lijken. Nu Nostalgie Eternelle opnieuw optreedt, zien we het gevaar duidelijk vervat in de persoon van Inox Kapell, die zijn dadaïstische karakterkop graag letterlijk tegen zijn publiek aandrukt, terwijl hij Explosion Und Stille schreeuwt. Twee Keerlkes bestrijkt de periode 1988-1991, en dat is duidelijk te horen in het typische budgetvriendelijke elektronicamisbruik, de baslijnen, de angstige stemmen, en Russische radiosamples. Deze worp bevat meerdere vergeten parels, maar wij onthouden vooral het strakke instrumentele Breathe Again: een nummer dat jouw leven kan redden als je in existentiële ademnood raakt op een overvolle tram.