Veel Peruviaanse bands kennen we niet, en slechts weinig bands uit dat Latijns-Amerikaanse land komen in aanmerking voor een blad als Gonzo (circus). Er zijn echter altijd uitzonderingen te vinden, en het trio La Ira De Dios uit hoofdstad Lima verkeert in deze positie. Na twee albums op Nasoni, leverancier van heel wat degelijke psychedelische (hard)rock, is Peru No Existe reeds de derde plaat op World In Sound. Chino Burga (zang, gitaar) is de onbetwiste leider van de band, die via de Duitse connecties van Nasoni ook het project Bobskuria runt. Dat doet hij samen met leden van Dragonwyck, en dat leverde reeds twee albums op, waarvan Diskovery Of Obskuria memorabel is te noemen. Drie van hun vier vorige albums kregen een recensie, en de verwijzingen wisselden per album. Lange psychedelische songs in de stijl van Hawkwind of punkrock in de stijl van New Bomb Turks, ze hebben het in het verleden gedaan. Tijd voor weer een andere benadering. Dertien nummers staan er deze keer op, spacepop zouden we het kunnen noemen. Van jams, punk en improv is weinig te merken. Lichte psychedelica die verwijst naar de jaren 1960 met iets donkerder riffs die een hypnotiserend effect beogen, is zowat de rode draad. Echt slagen doet de band echter niet in zijn opzet. Veel van de nummers klinken te braaf, zeker in vergelijking met vroeger werk, alsof het vuur even is gedoofd of de oren kapot geblazen zijn door het hoge volume waar de band prat op gaat. Er staan namelijk te veel trage songs op, die de aandacht niet weten vast te houden. Alleen helemaal op het einde, met El Apogo, toont de band zijn ware aard en ramt er nog eens lustig op los. Volgende keer weer helemaal iets anders, of zo hopen we toch. We hebben er vertrouwen in, want de band doet het elke keer weer.