De buitenmaatse verpakking dient als uitschuifbaar huis met venster voor een huwelijk tussen beeld en geluid. We zijn bijzonder gecharmeerd door de kleurenfotografie van Julia Weinmann, die voor dit project exclusief beelden geschoten heeft in verlaten hotels. Hoewel het thema natuurlijk allesbehalve nieuw is, lopen we met genoegen verloren tussen de beschimmelde traphallen, half ingestorte lobbys, vervallen kamers met zeezicht en verroeste liften. De electro-akoestische componist Ephraim Wegner hangt zijn microfoon in dezelfde non-places en registreert de sfeer. Over EVP gaan we het hier niet hebben, want we vermoeden dat de verre stemmen voorbijgangers zijn, en de engelenvleugelslagen door opgeschrikte duiven gemaakt worden. De ratten met vleugels gaan er niet zonder reden vandoor. Naast het apparatengebrom, en de (door wind) gestoorde frequenties lijkt Wegner er zijn opdracht van gemaakt hebben om één en ander naar het containerpark te brengen, want we horen heel wat spontaan gesleep en gestamp op hol ijzer. In die mate dat sommige passages ons zelfs aan ZEV doen denken. Hoewel deze cd en kaartenset als totaalconcept zeker geslaagd te noemen is, beluisteren we hem toch het liefste met onze ogen, want de geproduceerde klanken zijn ons net iets te vrijblijvend.