Barb Wire van Electric Barbarian is een uitvloeisel van het project ‘The Ghost Of Langston Hughes’. De invloed van dichter Langston Hughes is dan ook ruimschoots aanwezig op de plaat. Opnamen van de schrijver die zelf zijn gedichten voordraagt worden door DJ Grazzhoppa gebruikt en bewerkt. In gescratchte vorm wordt hij onderdeel van de muziek, zijn stem verandert, woorden komen obstinaat terug en verworden tot ritmes. Hughes als instrument blijkt bovendien een beat poet pur sang. De muzikale omlijsting van de Groningse bassist en componist Floris Vermeulen laveert tussen jazz, drum n bass, rock en hiphop. Ondanks al die verschillende invloeden heeft het geheel voornamelijk een film noir sfeer. Enerzijds komt dat door de stem van Hughes die doet denken aan een detective uit de jaren 1950. Op sommige punten heeft dit veel weg van passages uit John Zorns Spillane waar John Lurie de stem van een detective inspreekt. Anderzijds klinkt het album als de soundtrack van Miles Davis voor de film LAscenseur Pour LEchafaud, een film noir van Louis Malle. Het verschil met Davis plaat is de instrumentatie. Waar Davis aan zijn jazzkwintet genoeg heeft, zet Vermeulen naast een trompet, bas en drums nog een Fender Rhodes, twee deejays en een strijkkwartet in. En natuurlijk de stem van Hughes. De betekenis van de woorden verdwijnt om plaats te maken voor Hughes als muzikale parameter. Flarden van de tekst trekken niet zozeer de aandacht als tekst, maar als onderdeel van de muziek.