Wat vinden IJslandse vrouwen er zelf eigenlijk van, dat hun accent altijd zo schattig wordt gevonden? Zelf zouden we er gek van worden. Maar goed, t blijft een feit: het heeft wat, dat accent. En het leent zich meer dan uitstekend voor het type naïeve popliedjes dat ook Pascal Pinon weer speelt. In navolging van de oude múm en Gus Gus houdt de band rond de achttienjarige tweelingzusjes Jófridur en Ásthildur hun geluid klein en aandoenlijk, met veel schattige keyboardbeats en fijne refreintjes. In nummers als het aangrijpende Þerney (One Thing) werkt dat uitstekend, en de heerlijke minimale pianoriedels in When I Cant Sleep, afgewisseld met furieuze, lekker valse accordeonuithalen is slechts één voorbeeld van de slimheid van de arrangementen. Pascal Pinon zijn lieve folk zingende meisjes van de beste soort, die precies weten hoe ze hun schattigheid uit moeten spelen.