U.S. Girls, het soloproject van Meghan Remy uit Toronto, verscheen twee jaar geleden op onze radar met het album U.S. Girls On Kraak, dat verscheen op het gelijknamige Gentse label. Vergeleken met de nummers op die plaat, heeft Remy haar aparte creaties op Gem wat meer vorm gegeven. De zangeres haalde er een band en een producer bij, waardoor het geheel directer, warmer en ook minder abstract klinkt. Kortom; er zit opvallend meer leven in de nummers, al blijft hun bijzonderheid intact. Zo begint opener Another Color als een onschuldig in elkaar geknutseld niemendalletje in de stijl van Cocorosie, om over te slaan in een episch nummer met een zekere grandeur waar Shirley Bassey niet vies van zou zijn. Verderop worden kwieke en bijzonder aanstekelijke refreinen (Work From Home) gekoppeld aan akelige sferen en groezelige rockgitaren. Wie zich afvraagt hoe Lana Del Rey zou klinken mocht ze enkele maanden de cel gedeeld hebben met de meiden van Pussy Riot, vindt hier het antwoord. Na de eerste vijf nummers vertroebelt Gem een beetje, maar naar het einde toe herpakt Meghan zich met het de okselfrisse jaren 1960 pop van Down In The Boondocks (origineel van Billy Joe Royal) en de opgewekte piano van North On 45. Gem is zeker geen perfect album, maar de (muziek)wereld heeft wel nood aan meer vrouwen als Meghan Remy; woelig en eigenzinnig, maar tegelijk ook spontaan en ontroerend.