‘1989’ van de band Franse band Gran Kino is niet zomaar een album, maar een concept dat gaat over dit jaartal waar veel gebeurd op wereldlijk vlak. Denk aan de val van de muur, de studentenprotesten van Beijing, een dictator die werd afgezet of een keizer die viel. Al deze thema’s en meer komen aan bod op dit album met een lijst aan gastmuzikanten die elk een song en onderwerp voor hun rekening mogen nemen terwijl de vier leden van Gran Kino voor de instrumentele invulling zorgen. In ‘I Love Tennis’ verwoordt rapper Juan Huevos zijn liefde voor tennis als kind. De song ‘Mei Li’ door Damny gaat over een rebellerende Chinese studente op het Tiananmenplein. De nomadische Senegalees Pape Dieye zingt in ‘Prayer/lightness’ over Afrikaanse hoop op een melancholische melodica en pianomelodie die omslaat in dramarock. ‘Pitié’ is een zonnige Franse pop song op melodica door David Courtin en de Canadese songwriter Jane Ehrhardt leent haar warme nasale stem (die nogal doet denken aan Eleanor Friedberger van The Fiery Furnaces) in de prettig vriendelijke indiesong ‘Microwaves And Dishwashers’. Met zanger-dichter G.W. Sok hebben we een vertegenwoordiger uit eigen streken in de stevige poëtische electro-punkrock song ‘Bericht Uit Beijing’ waarin hij niet om de harde waarheid heen draait. ‘Show Tenno’ is Japanse indietronica gezongen door Ando Akiko en in ‘Gameboy’ wordt de mobiele spelcomputer nostalgisch bezongen door Clare Manchon. De glooiende melancholische song ‘Sopron’ door gevuld door spraaksamples van Árpád Bella, een Hongaarse grensofficier die zorgde voor de eerste breuk in het ijzeren gordijn. Afgesloten wordt er met het ‘Sergio Mon Amour’ door niemand minder dan Calexico en Naïm Amor en is een ode aan filmregisseur Sergio Leone die dat jaar overleed. Een geslaagd conceptalbum voor diverse muzieksmaken.