Mole’s Milk & Other Pieces

De naam van Kapotte Muziek geeft precies aan hoe hun muziek wordt gemaakt en klinkt. Het trio van Frans de Waard, Roel Meelkop en Peter Duimelinks eigent zich ‘gevonden’ geluiden en muziek toe om er hun eigen bewerkingen op los te laten. Daar komt vervolgens een waanzinnige bak met herrie uit. Op ‘Mole’s Milk & Other Pieces’ gaan ze in verschillende bezettingen de samenwerking aan met kunstenaar Ben Schot. Weliswaar klinkt er voornamelijk waanzin op deze plaat, maar dat komt alleen maar doordat conventionele instrumenten over het algemeen ontbreken. Wat je wel hoort zijn analoge synthesizers, een kraakdoos, effecten, en opnames van geluiden. In het eerste stuk ‘Mole’s Milk’ vertellen Ben Schot en zijn dochter Puck Schot een verhaal terwijl Kapotte Muziek zorg draagt voor de muziek. Dat begint rustig maar wordt met de minuut heftiger. Ritmes ontstaan door de opeenhoping van opnames van wat lijkt op industriële machines of treinen, en naar een climax wordt toegewerkt door laag voor laag geluiden en effecten over elkaar heen te leggen. Uiteindelijk mondt dit onverwachts uit in een zeer dansbaar einde.
‘Mole’s Milk & Other Pieces’ is uitgeven bij Ook bij Korm Plastics de cd-box ‘Works 1987-1993’ van Merzbow en Kapotte Muziek. Het is een goed verzorgd doosje met drie cd’s. Voor de eerste cd, ‘Merzbowkapottemuziek’, heeft Kapotte Muziek onbewerkte geluidsopnames afgeleverd bij Merzbow die ze vervolgens heeft bewerkt tot twee snoeiharde noise tracks. Op ‘Continuum’, de laatste cd in de box, heeft Kapotte Muziek stukken van een Merzbow concert uit 1989 opgenomen en getransformeerd. Daaruit heeft Kapotte muziek fragmenten geknipt en naar Merzbow gestuurd, tussen beide artiesten zijn die fragmenten heen en weer gegaan totdat ze naar wens waren. In de herhaling van sommige van die noisefragmenten ontstaan er onverwachts obstinate ritmes.
Maar de vraag waarom je hier nou in hemelsnaam naar moet luisteren is gerechtvaardigd. Toch is het de moeite waard. Maar dan moet je het daadwerkelijk proberen en het niet binnen een minuut weer afzetten. Het is muziek die een andere luisterhouding veronderstelt. Iemand als Merzbow heeft traditionele muzikale elementen overboord gegooid en werkt op een andere manier naar een stuk toe. Harmonie, melodie en ritme zijn geen uitgangspunten meer om een nummer mee te maken, eerder bouwt hij een gelaagde structuur op van geluidsblokken. Dat oude muzikale ideeën niet meer worden gebruikt als startpunt wil niet zeggen dat ze niet voorkomen; door de opeenstapeling van blokken noise ontstaan er nieuwe ritmes, structuren, klanken en soms zelfs variaties in toonhoogte die bijna melodisch worden. In plaats van het idee dat muziek mooi of aangenaam moet zijn is een definitie – met dank aan Jacques Attali – van muziek als de kanalisering van noise hier veel bruikbaarder. De opnames in de box zijn los lastig te krijgen, de originelen zijn uitgegeven tussen 1987 en 1993 en van ‘Merzbowkapottemuziek’ zijn toen ter tijd maar veertig cassettes gemaakt. Hun volledige samenwerking is een welkome toevoeging met bijzonder materiaal dat niet onderdoet voor de bekendere werken van Merzbow of Kapotte Muziek.
De grote verrassing uit de hoed van Korm Plastics is echter Pseudo Code. Zij spelen een mix van psychedelica en krautrock. Op ‘With Helpful Hands’ hebben de nummers een constante beweging voorwaarts. De muziek is gevuld met effecten die af en toe naar feedback neigen, dat geeft het voortslepende nummer ‘Report To Authorities’ een zeer venijnige kant. Behalve het voortstuwende ritme in elk nummer zijn er weinig constante factoren. Gitaar of toetsen zijn bijvoorbeeld heel raar in de maat geplaatst. Pseude Code houdt het midden tussen Pink Floyd ten tijde van ‘The Piper At The Gates Of Dawn’ en Can, maar dan wel met van beide de lijpste elementen. En die combinatie werkt uitstekend.

tekst:
Jan Nieuwenhuis
beeld:
VariousArtists_MolesMilkotherpiec
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!