Scandinavian Parts

Russell Haswells oeuvre is complex, en herbergt paradoxale elementen. Om te beginnen is hij – in samenwerking met Florian Hecker – de enige ‘noise’-artiest wiens werk op een klassiek platenlabel is verschenen. Daarnaast is zijn zorg voor het geluid, en de obsessieve belangstelling voor de technische aspecten van de geluidsproductie, in ogenschijnlijke tegenspraak met zijn overduidelijke DIY- en punkachtige strategieën. Dit laatste is zeker op deze cd aan de hand. De uiterst gedetailleerde beschrijving van de technologische aspecten van de geluidsproductie en -opname lijkt een dimensie van ‘virtuositeit’ te introduceren op het vlak van het produceren van een ouderwetse bak met herrie, waar voorheen virtuositeit geen topic was dat je met een dergelijk product associeert (behalve dan misschien in het geval van ‘Glassface’ Lucas Abela, waar Haswell in zijn liner-notes juist een venijnige steek aan lijkt uit te delen). Nu lijkt deze ogenschijnlijke paradox enerzijds een hele consequente doorwerking te zijn van het ‘noise’-concept als een puur materialistisch-nihilistisch, louter fysiek fenomeen (zonder psychologische, enkel met fysiologische betekenis). De toegevoegde waarde van de audiofiele zorg om deze materiële aspecten van de geluidsproductie had daarbij kunnen zijn dat er in deze geluidstechnisch virtuoze herrie ook een daadwerkelijk nieuwe geluidsdimensie zou kunnen worden ontsloten (viz., ‘het noise-genre ten tijde van haar hi-fi geluidsproductie’, om W. Benjamin te parafraseren). Dit laatste, echter, mis ik nou juist; het geproduceerde lijkt in deze hoog fidele geluidsomgeving te verschrompelen tot een homogene substantie waar de totale inter-atomaire ruimte is uitgezogen, zodat het geluidsproduct in plaats van méér juist aanmerkelijk minder dynamisch wordt. Vergelijk dit eens met de multidimensionale, perfomance-achtige dada van de vroege Merzbow! Nu blijft dit natuurlijk alles maar één beleving; eens te meer wijs ik erop dat ‘noise’ het meest subjectivistische, en daarom misschien nog het meest persoonlijke element is van de gehele hedendaagse muziek.

tekst:
Mark Paauwe
beeld:
RussellHaswell_ScandinavianParts
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!