27 Ways To Win is afkomstig uit de Randstad en timmert al een paar jaar aan de weg. Veel levert het waarschijnlijk allemaal niet op. Naar eigen zeggen speelt het kwintet met pop doorspekte metal. Daar is zeker iets van aan, maar dat is ook net meteen waar het schoentje wringt. Hier en daar zit wel een leuke popmelodie verscholen, die dan door overbodig raggende gitaren aan gort wordt geramd. Op andere momenten klinkt het als aanstekelijke metal, waar zanger Maarten van der Hein dan plots te braaf aan het zingen gaat. What Else To Think is op zijn geheel niet echt slec, maar goed vinden we de plaat evenmin. We horen hier en daar fragmentjes van nummers die ons bevallen, maar in zijn totaliteit is dit vooral een plaat die kan aanslaan bij tieners die popbladen lezen omdat er ergens iemand met een leuke smoel/kont/borstenpartij in staat. The Bronx komt dan wel uit Los Angeles en injecteert heel wat meer punkrock in hun geluid, maar achterovervallen van hun alweer naar zichzelf genoemde plaat (de vierde al, zonder de Mariachi El Bronx-platen) doen we absoluut niet. Binnenkomer The Unholy Hand punkrockt nog een stevig eind weg en kent een aangename versnelling. Daarmee hebben we meteen het beste gehad. Punkrock met een snufje metal, ondermaatse pop en een zanger die onze sneeuwtenen doet vastvriezen, het helpt allemaal niet. Integendeel. De mannen besluiten om nog wat ouderwetse hardrockelementen toe te voegen, en dan hebben we het helemaal gehad met deze plaat. Wat we bedoelen? Luister naar Last Revelation en je hebt er net als wij een frisbee bij.