Mocht Machine Head het nog eens in zijn hoofd halen om in onze contreien een concert te komen geven, dan is dit Belgische KomaH een uitstekend voor- of hoofdprogramma. Op de tweede plaat van het stoere kwintet staat namelijk groovy metalcore die zich perfect kan meten met buitenlandse grootheden als Killswitch Engage en Unearth. Dat soort metalcore dus, met veel melodie, een krachtige stem (Leny Andrieux) die toch afwisseling aankan, een stel potige en degelijke songs en een uitermate geslaagde productie. Bredere erkenning is daarmee aan de orde, en de hulp van Gary Meskill en Adam Phillips, respectievelijk de zanger en de gitarist van Pro-Pain, die als gast optreden in het schitterende The King Of Raptors’, zal daar zeker toe bijdragen. De vijf heren weten een song in elkaar te knutselen en kiezen resoluut voor de opbouw. Daarmee bedoelen we dat niet elke seconde volgestouwd zit met snoeiharde riffs en agressief drumgeweld. Er is namelijk plaats voor een orkestraal spacey tussendoortje en een aantal nummers krijgt ook een rustige opstap alvorens de hel losbreekt. Prijsnummers als Breaking Horns en Last Way To Cerberus vergoelijken de paar mindere fragmenten (afsluiter The Hunt bijvoorbeeld), die meer naar het einde van de plaat toe voorkomen. Het enige wat de band nog ontbreekt, is een eigen gezicht, een portie originaliteit. Uiteraard is dat in hun genre allerminst evident. We zijn al blij dat een potige plaat als deze ook bij ons wordt gemaakt.