De winter is duidelijk een bloeitijd voor rootsrockplaten. Donkere kroegen waar louche figuren aan de toog zitten, een fles whisky in de hand en een hoog oplaaiend haardvuur om de knokige, net niet bevroren botten, op te warmen. Rootsrockers hoeven uiteraard niet altijd uit afgelegen gebieden in de Verenigde Staten te komen. Nederland kent ze net zo goed, en daar komt Sunday Kids ronduit voor uit. Zanger en bassist Folkert Lodewijks en toetsenist Hans Hanneman spelen ook in Them Holy Rollers en Lodewijks ook nog in Spandex Devils. De vier andere leden die het sextet vervolledigen zijn minder bekend, al zijn ze niet minder overtuigd van hun missie en is hun inzet bijzonder groot. De zes doen er dan ook alles aan om uit de kluiten gewassen rootsrock te maken die het in voornoemde kroegen zeer goed zal doen. De plaat werd volledig analoog opgenomen in de studio van Hanneman, en klinkt daardoor fris en rauw. Alleen hebben we het een beetje moeilijk met de stem van Lodewijks. Die is te helder, klinkt te braaf om gensters te veroorzaken binnen het genre. Meer rook, meer drank en wijven zullen s mans stem ongetwijfeld rauwer en heser krijgen. Het zou de songs in elk geval ten goede komen. Nu houden we het bij opener Goin Home en Soul, dat wat doet denken aan The Jesus Lizard in een bluesbui. Een referentie die in ons hoofd opkomt is Brant Bjork, een man die ons ook telkens opnieuw net niet weet te overtuigen. Deze cd is dan ook best oké maar mist dat extraatje, behalve in de twee voornoemde songs die beresterk overkomen.