A Long Way To Fall

Housepaus is hij nooit geworden, Ulrich Schnauss. Daarvoor was en is z’n elektronica te edgy. Of dat randje blijft? Inmiddels zijn we goed vijf jaar na ‘Goodbye’, liet de man z’n voorliefde voor shoegaze gaandeweg los voor minder songgericht meteriaal, had hij een rechtszaak met Guns N’ Roses om een paar niet vergoed gebleven samples, en startte hij het eigen Scripted Realities label op. Opener ‘Her And The Sea’ vloeit alvast heel subtiel over de wat meer gevoelige trilharen, en kent zelfs een Japanse invloed, alsof het in lotuspositie was gecomponeerd. Die dromerig-ontspannen toon maakt in ‘Broken Homes’ plaats voor een even gemoedelijke, maar wat donkerder sfeer. Daarmee zijn we weer aanbeland bij de essentie van Schnauss: melancholie gekoppeld aan lichts, beklemming en ademruimte in elektronische balans. Zo bundelt ‘Like A Ghost In Your Life’ licht vergeelde synths aan een vederlicht riedeltje: Boards Of Canada light, maar zonder scherpe blik op de klok. Het titelnummer wordt gedragen door in echo’s en overdubs opgaande synths en vocalen, met The Durutti Column-gitaren toe- de dunne lijn tussen sentimenteel en gevoelig bewandelend. Het potiger ‘I Take Comfort In Your Ignorance’ (van een contradictio in terminis gesproken) draait om een rauwere electrobass riff, maar mist wel een stem, en het spanningsveld tussen een trots, dreigend ritme en een enigszins suikerspinnen synthspel maakt van ‘A Forgotten Birthday’ misschien wel het boeiendste nummer van de plaat. Met ‘The Weight Of Darkening Skies’ is meteen ook het genre van de prog ambience uitgevonden. Het saaiere ‘Borrowed Time’ maakt z’n naam wellicht onbedoeld waar, en ook ‘Ten Years’ en ‘A Ritual Of Time And Death’ vallen, ondanks hun enthousiaste ritmesectie, wat te licht uit om representatief te zijn voor de Schnauss zoals je die tot nog toe kende. Kiest de Londenaar hiermee definitief een nieuwe, meer lichtvoetige richting? Benieuwd, maar gek ook wel, te bedenken hoe Schnauss zo misschien wel een nieuw soort Vangelis of Jean-Michel Jarre zou kunnen worden, als hij niet oplet. Voorlopig wijs ik Schnauss méér diepgang toe dan hij op deze daarom wat tweeslachtige plaat laat horen. En volgt hopelijk geen uitgesproken commerciële knieval binnen de steeds maar groeiende elektronicamarkt.