Sub Pop stond in een ver verleden garant voor stevige porties grunge, maar verkoos de laatste jaren indierock en singer-songwriters en scoorde ook in die genres behoorlijk goed. Toch is het label steeds blijven geloven in hardere bands, en zo eentje is Pissed Jeans uit Allentown, Pennsylvania. Bij een eerste beluistering waren we blij verrast. Minder nihilistisch dan The Brainbombs maar wel net zo punk, vunzig en vuil gespeeld. De sound op Honeys’, hun vierde (en derde op Sub Pop) volwaardige cd, doet ook denken aan het latere Black Flag. Alex Newport, in een ver verleden frontman van het jammer genoeg vergeten Fudge Tunnel en even actief met Max Cavalera van Sepultura als Nailbomb, doet een prima job. Sinds hij in 1995 van Engeland naar de Verenigde Staten verhuisde, leerde hij de kneepjes van het produceren (onder meer Melvins, At The Drive-In, Mars Volta, Bloc Party). Het mag voor de man best eens wat meer buiten de geijkte paden kleuren, en dan is hij met Pissed Jeans meteen aan het juiste adres. Sludge in combinatie met paranoïde punkrock is een adequate omschrijving voor songs als Chain Worker en Cafétaria Food. Hoe verder we in ‘Honeys’ belanden, hoe duidelijker ook de invloed wordt van Mudhoney en The Birthday Party, zonder dat Pissed Jeans zijn eigenheid verliest. Het is vooral de ruige, schreeuwerige en overstuurde zang van Matt Korvette die de band onderscheidt van andere noiserockgroepen. De voorgaande platen waren alvast niet te versmaden, maar op Honeys lijkt de band meer gefocust dan ooit, met een uitermate bevredigend resultaat.