Wie Eels onlangs aan het werk zag, mocht vaststellen dat de groep vitaler klinkt dan ooit tevoren. Frontman E schaarde een echte rockband om zich heen, en het testosteron gutst bij momenten met drabbige druppels van het podium. In deze context is Wonderful, Glorious tot stand gekomen, inmiddels het tiende album van Eels. Het groepsgevoel overheerst en nummers als Bombs Away en Kinda Fuzzy schreeuwen letterlijk en figuurlijk naar een live-uitvoering. De ooit zo zwartgallige en in zichzelf gekeerde E heeft hoorbaar aan assertiviteit gewonnen. Hij voelt zich goed in zijn vel en die levenslust zit ook vervat in zijn teksten. Open the window and smell the peach blossom, klinkt het op Peach Blossom. Op You’re My Friend steekt de elektronica-invloed van voorganger Tomorrow Morning de kop op en met A True Original en The Turnaround telt ook Wonderful, Glorious een paar verstilde parels waarop E niet meer nodig heeft dan enkele gitaaraanslagen om te ontroeren. Echt verrassen doet deze band al een tijdlang niet meer, maar als Eels de kwaliteit van Wonderful, Glorious aanhoudt, zou het zou zonde zijn om nodeloos nieuwe paden in te slaan, laat staan er de brui aan te geven.