Snake Snake

In Gonzo (circus) #101 bespraken we het debuut van Fai Baba, ‘Love Sikk’. Op dat album stonden een zestal nummers die Fabian Sigmund, bezieler van Fai Baba, solo bracht. Hij omringde die liedjes met een paar freaky dronestukken die met de leden van zijn pas bijeengezochte groep werden gemaakt. De Zwitser trok toen hij 22 was op een spirituele tocht naar India, waarna hij begon te musiceren. Die reis is stilaan verteerd, want op ‘Snake Snake’ zijn die invloeden nog nauwelijks waar te nemen. De plaat werd dan ook grotendeels gemaakt en opgenomen in New York. Het leidt er meteen toe dat een groot deel van de twaalf nummers op deze plaat een stuk neurotischer klinken dan op de voorganger. Fai Baba is ondertussen uitgegroeid tot een volwaardige band, met gastmuzikanten. Daardoor zijn eigenlijk alleen de openingsnummers enigszins verwant met de soms folky singer-songwriterdeuntjes van ‘Love Sikk’. Verderop zijn er namelijk invloeden van Spacemen 3 (‘Why Do You Treat Me Like You Do’), Nick Cave in duet met Kylie Minogue (‘Rose’), met een meer rockgetinte benadering als resultaat. De essentie van de plaat blijft echter behouden: een soort verknipte blues die door hemzelf ‘Demolition Blues’ wordt genoemd. Twee traditionals, waarvan ‘In My Time Of Dying’ veel weg heeft van Elvis Presleys ‘Fever’, en een song met tekst van Townes Van Zandt (‘Rex’s Blues’) maken de diversiteit compleet. ‘Snake Snake’ is aldus opnieuw een verrassend muzikaal avontuur dat alle kanten van ’s mans wereld opzoekt.