To Live And Shave in LA. werd begin jaren 1990 opgericht door Tom Smith, avant-garde muzikant en dito producer. Eerst op zijn eentje en later bijgestaan door een steeds wisselend collectief van bevriende muzikanten, begon Smith aan zijn missie. De bandnaam komt van Ron Jeremys pornoparodie op de gelijknamige politiefilm van William Friedkin. Enige aan surrealisme verwante humor is Smith alvast niet vreemd. Frank Rat Bastard Falesta was de vaste zaalmixer in een concertzaaltje waar TLASILA en ook Harry Pussy geregeld ieders zintuigen kwamen teisteren. Ben Wolcott kwam er ook nog bij en zo kon de stroom platen op gang worden getrokken. Noise in al zijn vormen en eigenzinnige maar nauwelijks verstaanbare teksten fungeerden als uitgangspunt. In 2007 vroeg Important Records aan Smith om een nieuwe plaat. Het was het begin van een project dat nu pas het daglicht ziet. Important kon geen geduld opbrengen, en het is uiteindelijk Monotype die dit gigantische werk uitbrengt. Drie cds en een vierde die alleen op de website van het label is te downloaden is de excursie die we krijgen aangeboden. Een ellenlange lijst van noise en andere experimentele muzikanten leverden een bijdrage, die door Smith telkens tot een overvolle cd in elkaar werden verweven. Het hoesje vermeld wel de afzonderlijke namen, maar er staat eigenlijk telkens maar één nummer op, waardoor het onduidelijk wordt wie waar begint of eindigt. Niet dat het er veel toe doet. Dit is gewoon een verzameling remixen waarvan het origineel niet meer te bespeuren valt van het summum der genreartiesten. Namen noemen is quasi onbegonnen werk: 240 deelnemers die deel uitmaken van 72 projecten. Net als de tijdsduur van het pakket: meer dan vier uur noise waarin, en we geven een voorbeeld, plotsklaps een sample van Thin Lizzy opduikt. En toch is het traject, net door zijn diversiteit, zonder moeite in één lange ruk te beluisteren.