Martin Raabenstein is als bestierder van Nonine, als radiodeejay en als kunstenaar een druk baasje. En hij heeft een hart voor vernieuwende muziek. Enkele jaren terug compileerde hij XVI Reflections On Classical Music, daarmee onder meer Gas, Greg Haines en Max Richter samenbrengend in een poging vernieuwing te verbinden aan klassieke muziek. Want neoklassiek mag dan -nog steeds- trendy zijn, teveel achtte Raabenstein de muzikanten nog gebonden aan hun instrument, zonder de regels in vraag durven te stellen, zoals een aantal van genoemden dat naar zijn oordeel wel doen. Inmiddels liet hij neoklassiek enigszins los: ook elders zijn regels er om met de voeten getreden te worden, via Swimmin With Friends Again. Dat is meteen de opvolger van een eerste al behoorlijk eclectische verzamelaar, uitgebracht in 2002. Ook nu verzamelde hij tal van vrienden -veelal opgepikt tijdens de hoogdagen van MySpace- en gaat de schaar in een aantal stijlgrenzen. Maar niet zonder de humor van opener Oui Rouge. Bonjour, met wobbelende bas en een knipoog naar Luke Vibert. Day On A Tree is intimistischer, brengt met folkpopstem Laura Braun een sfeerschets à la Luomo. Met Tshaka Campbell krijg je een stemmige soul break, en Kreng toont een hart voor avant-garde en improvjazz. Het is een eerste blik richting gedurfd klassiek en jazz, die na een vaag hoorspel van Andrea Koslik ruim baan krijgen met onder meer Chatschatur Kanajan (lid van het Berlijnse Ensemble Mosaik), en David Minor, die vrijelijk gebruik maakt van het klassieke werk van bevriend componist en dirigent Geoffrey Pope. Slowcreams bizarre The Plan Imposes, met suggestief pianospel ingebed in experimentele, ritselende elektronica verdient aparte vermelding, net als Quai Des Orfèvres, een brug tussen wals en grime van de hand van Raabenstein zelf. UK bass gaat in de versnipperaar bij Slikkz Aka Drew. Volgen nog enkel tracks op het raakvlak tussen industrial en broeierige ambient, tot zelfs R&B toe (met Trevor Goodchilde), een definitie van melancholie door Ju Bartholomäus en Raabenstein, en tot slot het uitgelaten minimalisme van Kaiyu Xian en de beheerste piano van Nailsea. Dan weet je: Swimmin With Friends Again is een muzikaal kameleontisch project van een creatief vrijdenker en gelijkgezinde vrienden.