Niet alles wat Tee Pee uitbrengt, is de moeite. Soms is het net een beetje teveel een zoveelste herhaling van het pionierswerk van bands als Kyuss en Black Sabbath. Toch zijn er steeds bands die het keurslijf afwerpen en nieuwe wegen zoeken in het stonerrockgenre. Het Franse Blaak Heat Shujaa doet er alvast alles aan. Ze debuteerden in 2010 met een naar zichzelf genoemde plaat die alleen voor echte genreadepten enige betekenis had. Intussen maakte de groep enorme progressie, mede door uitgebreid het voorprogramma te verzorgen voor Fatso Jetson en Yawning Man. Mario Lalli, zanger bij Fatso Jetson en zowat grondlegger van het genre, schreef de tekst en zingt ‘Pelham Blue’, waardoor het nummer met kop en schouders boven de rest uit steekt, al klinkt het dan nog zo poppy. De plaat opent echter mer de via vrije associatie bekomen poëzie van Ron Whitehead, die Jezus, Boeddha, Gonzo en Hunter S. Thompson in één zin samen gooit. Daardoor alleen al is deze plaat geschikt voor dit blad. De meeslepende zang van gitarist Thomas Bellier is echter eveneens heel erg de moeite. Door zijn eerder nasale, maar slepende stem geeft hij extra cachet aan de ingetogen stoner die bassist Antoine Morel-Vulliez en drummer Mike Amster neerleggen. De opnames voor de plaat gebeurden trouwens met Scott Reeder, een ancien die onder meer met Orange Goblin en The Obsessed aan de slag ging. Het eerste deel van die sessie verscheen eerder als ‘The Storm Generation’, niet omdat het niet allemaal op één schijfje zou passen, maar omdat die nummers de samenhang van ‘The Edge Of An Era’ onderuit zouden halen. Gelijk hebben ze, want nu klinkt de cd uitermate coherent en verslavend. De uitgeweken Fransen hebben één van de betere hedendaagse stonerplaten gemaakt, en dat is een prestatie.