Technofanatici keken reikhalzend uit naar het album dat twee iconen van het eerste uur opnieuw zou verenigen. Maar de krachtmeting tussen beide technotitanen draait op een domper uit. En toegegeven, ook onze verwachtingen waren hooggespannen voor deze transcontinentale kruisbestuiving, maar Borderland stelt compleet teleur. Beide heren werkten in het verleden al succesvol samen als 3MB, maar van het vuurwerk van weleer, blijft er op Borderland amper iets over. De eerste vier tracks zijn één lange, meanderende en verdwaalde compositie die dan maar is opgesplitst in vier aparte delen. Het is veredelde nachtclubmuzak met nauwelijks opbouw, structuur of ritmische uitdaging. Op Mars Garden neemt de diepe dub van Von Oswald de bovenhand en zorgt de kosmische opsmuk hooguit voor wat verfraaiing. Digital Forest is het meest clubgerichte nummer, maar ook hier valt het gebrek aan bezieling op: al te makkelijke hi-hats en alledaagse beats rollen als bandwerk uit de klankboxen. Recomposed, het album dat Moritz Von Oswald enkele jaren geleden met die andere Detroit-veteraan Carl Craig opnam, was wel een voltreffer. De klassieke composities van Ravel & Moesorgski zorgden er voor een raamwerk waarrond zich een fascinerend spanningsveld voltrok door de inbreng van Craig en Von Oswald. Moeten we dan concluderen dat de bijdrage van Atkins Borderland keldert? Want de excursies van Von Oswald met zijn eigen trio en daarbuiten laten zien dat de Duitse technolegende wel degelijk nog avontuurlijk te werk kan gaan. Niets daarvan op Borderland, dat Tresor beter diep in zijn kluizen had begraven.