Rites Of Separation

Net geen uur voor vijf nummers, in Southern Lord-metalland staat zoiets garant voor loodzware epische stukken. De band komt dan wel uit Göteborg, Zweden, maar van de typische sound van aldaar is niets te merken. ‘Rites Of Separation’ is de derde plaat, de eerste voor Southern Lord, en het is allesbehalve licht verteerbare kost. Niet dat de plaat bol staat van langgerekte drones of zo. Het is eerder vijf keer een razende furie die over ons heen dondert en gewoon murw beukt. Agrimonia bestaat sinds 2005, al zijn de bandleden absoluut geen beginners. Ze hebben een verleden in bands als At The Gates, Martyrdöd, Miasmal en Skitsystem. Het geluid van Agrimonia is echter niet met die bands te vergelijken. Er zit wel death- en black metal in, maar het overwicht ligt bij crustpunk, van het bombastische soort dat dermate vol klinkt, dat er geen ruimte meer over is voor wat dan ook. Elke song, er is er maar eentje onder de tien minuten, concurreert met de andere vier om de meest epische van de plaat te zijn, terwijl de zangeres een verschroeiende grunt annex schreeuwtirade afsteekt, die zelden een halt wordt toegeroepen. Luisteren naar deze schijf is behoorlijk slopend, al krijgen we nu en dan de kans om even op adem te komen. Een stukje piano, een dromerige intro, een atmosferisch aandoende outro, het kan en is bovendien nodig om deze vijf stukken na elkaar te beluisteren. Intens en tegelijk inspannend, dat is de nieuwe Agromonia ten voeten uit.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Agrimonia_RitesofSeparation
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!