Hoewel Lullabies & Nghtmares pas de eerste volwaardige lp is van Justin Walter, draait hij al een hele tijd mee. Wie zoekt, vindt zijn naam terug op platen van Iron & Wine, Skeletons, His Name Is Alive en nog een heleboel andere bands. Een van de instrumenten die hij speelt is het Electronic Valve Instrument (EVI), een zogenaamde midi-saxofoon, wat zoveel betekent dat het een synthesizer is die door te blazen wordt aangestuurd. Ook op deze debuutplaat gebruikt hij de EVI veelvuldig, al zou je waarschijnlijk gewoon denken dat het een synth was met een ruis-effect als je niet beter wist. Daarnaast speelt de trompet een belangrijke rol, zoals in de jazzy solo in het titelnummer. Er zijn veel tussenstukjes, korte improvisaties voor synthesizer en blazer, die soms zelfs een beetje als de kosmische musik van Walters labelgenoot Ken Camden klinken. Daar zijn mooie passages bij, maar ze zijn te kort om echt van te genieten. Veel geslaagder zijn de langere nummers, vaak mooi samengesteld uit ambient arpeggios en variaties op de EVI. Soms is de sfeer wat spooky (dat zullen die nachtmerries dan wel zijn), maar over het algemeen warm en kalm. Op een enkel nummer moest ik een beetje aan een zwoele versie van Boards Of Canada of Pye Corner Audio denken, vooral door de opbouw van de nummers, die net wel/net niet geïmproviseerd lijken, en bijeen worden gehouden door drummer Quin Kirchner, waarmee Walter ook in de Afrobeatband Nomo zit. Er zijn dan ook meer Afrikaanse invloeden zijn, onder meer door het gebruik van een duimpiano, maar nergens heel nadrukkelijk. Mooie plaat, die weliswaar een beetje meandert, maar genoeg bijzondere momenten kent.