Alles aan het debuut van Shiko Shiko klinkt Japans. De groepsnaam, de bevlogen gekte van de nummers die alle kanten van de rijzende zon opschieten, en de namen van de vier mannen die deze band vormen. Of wat te denken van Gilles 3000, Areksuhi Taiko, Yamaneko en Furansisu? Toch is er niets Japans aan het kwartet, want het zijn gewoon vier inwoners van Rijsel die hun voorliefde voor postrock, noise, speelgoeddeuntjes en elektronica botvieren. Opener D.P.M.N.P.D. zet in met een onvervalst stukje Arab On Radar, waarna het experiment toeslaat en Shiko Shiko en vergelijkingen niet meer samengaan. Toch horen we hier en daar Trans Am als referentie opduiken, maar net zo goed jazzy spielerei (Aquapark) met een vleugje jaren 1980 wave, waardoorheen noisy gitaren opduiken, op de ogenblikken dat ze niet meer worden verwacht. Het is eigenlijk alleen de zang die Shiko Shiko een beetje in de van nasale donkere stemmen doordrongen jaren 1980 duwt. Het korte en speelse Du Bist Wunderbar Mein Kleines Schnabeltier steekt de draak met de serieuze krautrock waarna ze met Christmas War een blik averechtse funk opentrekken. Lekker dwars, onnavolgbaar en onvoorspelbaar.