Al een kleine vijftien jaar zijn ze bezig. En nog altijd houden ze zich op in het mistige indietronicalandschap dat mee dankzij hun label Morr Music op de kaart werd gezet. Dat is ondertussen ook al een klein decennium geleden. Zolang is het ook al geleden dat we de twee zusjes Valtýsdóttir mochten fotograferen. Nog altijd een meer dan fijne herinnering. Hun eerste releases waren donker en mystiek dankzij de stemmen van de zussen. Die kringelden mooi rondom de muziek op albums als Yesterday Was Dramatic Today Is OK en Finally We Are No One. De afgelopen jaren kwam de band in een impasse terecht. Het vertrek van de zusjes was daar niet vreemd aan. Eentje, Gyða, keert na het afronden van haar studies nu terug op deze nieuwe plaat. Een plaat die minder donker klinkt dan een aantal van de voorgangers. Nog altijd centraal staat de kenmerkende klank, folk gedrenkt in glitchy elektronica. Er staan ook nog een aantal nummers op het album dat de moeite is, het ingetogen Slow Down bijvoorbeeld. Of het sfeervolle Time To Scream And Shout. Als bonustrack is er Whistle met de Australische popprinses Kylie Minogue, een niemendalletje. Een nummer we can get out of our head, easy. Als geheel klinkt het album echter als een plaat die de band ook tien jaar geleden had kunnen maken. Stilstand is echter vaak achteruitgang in muziekland. En dat geldt ook voor Múm.