Het Finse kwintet Unkind is toe aan zijn tweede album voor Relapse. Kan hen het schelen dat ze platen maken voor overal op de aardkloot. In het Fins schreeuwen ze zich een breuk. Gelijk heeft de brulboei van dienst. Het zijn er eigenlijk twee, Tommi en Marko, maar ze doen in agressie en boosheid absoluut niet voor elkaar onder. In essentie brengen de heren hardcore, met veel d-beats. Ze proberen zich echter te onderscheiden door sferische stukjes toe te voegen en hier en daar invloeden uit black metal toe te voegen. Daardoor wordt de crusty sound net iets gevarieerder en interessanter. Die black uit zich voornamelijk in de behoorlijk naargeestige sfeer die songs als ‘Viallinen’ en ‘Laki’. Afsluiten doet de band dan weer met een song, ‘Saattokoti’, waarin een banjo zorgt voor een instrumentaal melancholisch stukje wegwerpmuziek. Echt overtuigen doet de plaat niet. Daarvoor is de concurrentie van bands als All Pigs Must Die, Early Graves en Black Breath net iets te hoog gegrepen. ‘Pelon Juuret’ is gewoon een degelijke middenmoter van een eigenwijze band die zich nergens iets van aan trekt.