In GC#113 hadden we het over ‘Vertikal’, een soort comebackplaat van Cult Of Luna noemt. De pauze had de band deugd gedaan en het resultaat was een evenwichtig album met een prominente rol voor geluidsmuren en de zang van Johannes Persson. Behoorlijk onverwacht komen ze nu reeds opdagen met een opvolger, al sluit die stilistisch en conceptueel geheel aan bij zijn voorganger. De titel geeft het al aan, het tweede deel van de ‘Vertikal’ sessies is een feit. De drie eerste nummers werden gemaakt en opgenomen in de sessie van het album en exploreren verder de monotone, eenzijdige architecturale sfeer van de grootstad, geënt op Fritz Langs zienswijze in ‘Metropolis’. Het was steeds de bedoeling om deze overschotjes die er geen zijn snel na het album op de markt te brengen. Het epische nummer, ‘ Vicarious Redemption’, dat met zijn achttien minuten alle grandeur van de Zweden wist te vatten, sluit hier de plaat af, in een remix van niemand minder dan Justin K. Broadrick. Diens ‘Streetcleaner’ (Godflesh) bleef doorheen de jaren één van de grootste inspiratiebronnen voor Persson en hij leerde er indertijd gitaar mee spelen. Hij is dan ook zeer vereerd dat Broadrick het als een uitdaging zag om een song van een dusdanige lengte helemaal te vertimmeren en zijn eigen leefwereld in te trekken. Alleen al door deze uitdagende en meeslepende versie is ‘Vertikal II’ het aanschaffen waard. Daarbovenop zijn de drie nieuwe songs een mooie aanvulling op het moederalbum, waarmee de groep een punt zet achter een fase in het muzikale parcours. Een koerswijziging dringt zich op. De tijd zal uitwijzen waar Cult Of Luna zal landen.