Mariam The Believer is Mariam Wallentin, de helft van het Zweedse experimentele folkduo Wildbirds And Peacedrums. Het is dan ook even slikken bij een eerste beluistering, want op ‘Blood Donation’ laat Wallentin haar poppy alter ego op de wereld los. Een behoorlijk donker en complex alter ego, maar niettemin – poppy. Centraal element doorheen ‘Blood Donation’ is haar wendbare misthoorn van een stem, die ze gul laag over laag stapelt. Zoals op het bezwerende ‘Somewhere Else’, waarop haar overstuurde stem freewheelt over een warm, uit overdubs opgebouwd koor. Bij Wildbirds And Peacedrums zet Wallentin haar stem af tegen de complexe ritmes van haar wederhelft Andreas Weliin (ook drummer bij Matss Gustafssons Fire!). Weliin neemt op ‘Blood Donation’ ook de drums voor zijn rekening, maar is daarbij opvallend sober. Ook de rest van de arrangementen zijn doorgaans slim maar sober – alles in functie van Wallentins vocale vlechtwerk.
De repetitieve groove van ‘The String Of Everything’ echoot het meest industriële van Portishead (denk: ‘Machine Gun’): een merkwaardige én aanstekelijke popsuite. Ook in ‘Invisible Giving’ en de drammerige slow ‘First Haiku’ horen we die Portishead-link, maar dan wel in combinatie met een ijzige Kate Bush-snik. ‘All There Is And More’ is een valse trage, die zich langzaam opwerkt naar pure – zwaar overstuurde – extase. Afsluiter ‘Love Is Taking Me Over’ is dan weer een hartverlammend mooie sleper. Niet alles komt even goed binnen. Zo is het titelnummer net te theatraal en drammerig naar onze smaak, en de lome clichématig geborstelde jazzgroove van ‘Belong Or To Let Go’ had ook niet per se gehoeven. Met dertien songs is de ‘Blood Donation’ bovendien net te lang om onze aandacht de volle vijftig minuten vast te houden. Niettemin: zeer te beluisteren solodebuut.