Een beetje mysterie is altijd goed in popmuziek. Dat heeft dit viertal uit Manchester goed begrepen. MONEY drijft op epische indiepop met muzikale uithalen zoals het eveneens uit Manchester afkomstige ter ziele gegane WU LYF. We herkennen in de zangstijl van frontman Jamie Lee de vocale uithalen van Ellory Roberts. Bij die laatste zat er wel meer woede in de teksten verborgen. Net als WU LYF deed wil MONEY niet te veel verklaring geven bij hun muziek. Groot verschil is dat MONEY tekstueel behoorlijk blijft dobberen aan de oppervlakte. Hoewel de band dweept met het poëtische werk van de Oostenrijkse dichter Rainer Maria Rilke. Muzikaal is dat kabbelen soms ook het geval. Iets te vaak wordt hetzelfde trucje toegepast. Goeie songtitels zoals So Long (God Is Dead) en Cruelty Of Godliness kan de band wel bedenken. En soms hebben ze ook gewoon uitmuntende songs. Het zeven minuten durende Goodnight London is er daar eentje van. Een pianoballad die drijft op de ingehouden vervreemding die je kan overvallen in een nachtelijke grootstad. Nachtelijke mijmeringen over verloren liefde zijn ons deel. Door Jamie Lee bezongen met een soms krakende stem. Ook het titelnummer is een song die niet ten onder gaat aan overtollige ballast. Een twijfelgeval net als WU LYF een aantal jaren geleden. Een band die een oeuvre kan uitbouwen of een band die even snel verdwijnt als ze gekomen is. Al gokken we erop dat deze band langer overeind kan blijven mits ze hun muzikale pallet uitbreiden. Maar pin ons er niet op vast. Wij hebben ons al vaker vergist in zaken als deze.