De Gentse muzikant en kunstenaar Filip Gheysen richt zich in zijn werk, zo blijkt, vooral op het materiaal. Op de cd Tabletop Guitar maakt hij met alleen geprepareerde elektrische gitaar en effecten en op een nummer met autoharp geluidsstukken waarin het vooral draait om toon en timbre. Hij legt lagen van (vervormd) gitaargeluid over elkaar, drones van verschillende toonhoogte creërend en combinerend. De ene keer is het geluid donker, een andere keer hoog en metalig galmend, elders weer brommend en vibrerend. In Tabletop Guitar II lijken drones van verschillende toonhoogte om de voorgrond te strijden. Elders voorziet Gheysen een hoger zingende drone van onregelmatige snerpende gitaarklanken en de afsluiter is een snijdend, vervormd gitaargeluid. De inzet is telkens hetzelfde, het zijn details, trage verschuivingen en veranderingen die de zes stukken een eigen tint geven. Alleen nummer vijf, met het repetitieve geluid van de audioharp, is een stijlbreuk, met positief resultaat. Met een minimum aan middelen weet Gheysen een rijk en fascinerend geluidslandschap te tekenen. De cd staat niet op zich, maar maakt deel uit van een uitgave met ook een dvd en een boekje. Op de dvd zijn drie stukken voorzien van filmbeelden, eveneens van Gheysen en met eenzelfde interesse voor het materialige aspect. De beelden, abstract door bijvoorbeeld vervorming of extreme close-ups, wisselen sneller van vorm dan de het geluid. Het boekje bevat reproducties van beeldend werk, waaronder olieverfschilderijen en etsen, met wederom eenzelfde abstracte en minimalistische benadering. Niet egale vlakken in veelal grijs of vergrijsde tinten worden doorbroken door rafelige lijnen of zware vegen. De vaste beelden, de bewegende beelden en het geluid liggen duidelijk in elkaars verlengde, geven in verschillende media blijk van dezelfde fascinatie voor textuur, waarbij elke kleine verandering een gebeurtenis en elke grotere ingreep een provocatie is. Wat een prachtige uitgave!