2013 is een bijna windstil jaar geweest voor het Antwerpse Heaven Hotel. Tenzij we ons vergissen bracht het label vorig jaar slechts ‘Black Mold’ van Tape Cuts Tape uit – uitstekende plaat overigens. Met deze Angels Die Hard groeit de hoop op een beetje herwonnen productiviteit. Angels Die Hard bestaat uit Thomas Noppe (Gore Slut), Alex Van Herk en Rob Eelen (beiden Strumpets). De plaat bevat acht lappen instrumentale psychedelica en voelt aan als een logisch vervolg op Ow, de vorig band waarmee Noppe uit een vergelijkbaar vaatje instrumentale psychedelica tapte. De basloze opstelling – drum, gitaar, synths – dwingt de band tot creatieve oplossingen – een batterij synths, loops, conga’s en belletjes – om het geheel een beetje te laten grooven. Er is de potten-en-pannen groove van ‘Blue Mamba’ en de denderende exotica van ‘Angel Ride’ met een setje conga’s en een heerlijk psychedelisch van links naar rechts waaiende mondharp. In het vervaarlijk slepende ‘A Walk In The Black Forest’ wordt er zelfs een heus thereminorkest van stal gehaald. Kant B begint met de lekker Neu!-iaanse trip ‘Frühstückstelle’, door Heaven Hotel-sterkhouders Rudy Trouvé en Elko Blijweert van melodica, ‘sounds’ en Juno-synth voorzien. ‘Tropical Hibernation’ is dan weer surfrock ontdaan van alle clichés die dat doorgaans tot zulk een vermoeiend genre maken. Niet alles is van hetzelfde niveau – Unga Dunga blijft iets teveel ter plaatse trappelen en ‘Angels Across The Pacific’ is meer een collage van ideetjes dan een stevige compositie, maar in de flow van de plaat werken de songs wel. Wie op zoek is naar een geschikte soundtrack om een paar honderd kilometer snelweg weg te werken, weet bij deze wat aan te schaffen. Wie op zoek is naar een geschikte soundtrack om een paar happen peyote te begeleiden ook. Wie die twee activiteiten wenst te combineren, doet dat geheel op eigen risico. Maar laat ons toch maar weten hoe het was.