Een vijftal gelijkgestemde zielen treffen elkaar regelmatig. Ergens in Brussel. Ze zitten dan samen en improviseren dan lappen muziek bij elkaar. Experimentele Acid Rock overgoten met slome hiphop aandoende beats. Als ze materiaal genoeg bij elkaar gesprokkeld hebben lassen ze een opnamesessie in. Zo ook op 20 april 2013. Die muziek zetten ze op een schijfje en dat brengen ze uit. Het resultaat is dit mini-album. Wah! van Babils. In ons hoofd is het zo toch ongeveer gegaan. Waar of niet waar. Dat is niet zo belangrijk. Feit is wel dat drie van de vier geïmproviseerde lappen muziek een heel eigen universum verraden en dat universum is meer dan de moeite. O Pel De Ghen is een soms verontrustende trip door een nachtelijke, opgejaagde stad. De trompet toetert lustig verder terwijl de karavaan voorbijtrekt. Hier en daar sluipen er ook Oosters aandoende klanken binnen. Naast duidelijke invloeden uit improvjazz en folk. Haast natuurlijk vloeien de tracks in elkaar over. AfsluiterSi Dja Fun krijgt een haast ondoordringbare laag noise over de muziek. Als die is opgetrokken ontvouwt zich een heerlijke track. Mensen bij wie Our Brother The Native nog een belletje doet rinkelen kunnen hier hun voordeel mee doen.