‘Seize The Chance’ begint behoorlijk stereotiep maar halfweg het nummer schudden de vijf heren van High Hopes een aantal magistrale riffs uit de mouwen. Het zorgt ervoor dat we lustig meeknikken en genieten van deze opener. Daarmee hebben we het meteen gehad, want de vier volgende nummers klinken zoals metalcore bij zoveel andere bands ook klinkt. Het wordt met overtuiging gebracht, dat zeker. En de heren beheersen de instrumenten, weten een genrenummer te schrijven en te spelen, maar daarmee is ook alles gezegd. Wat ‘Echoed Steps’ tussen al dit geweld komt doen, is ons een raadsel. Een kleine twee minuten pianogetingel, waarna ‘Young At Heart’ inzet, dat op hetzelfde elan verder gaat als wat voorafging. De Britten van High Hopes leveren een degelijke genreplaat af die zich, op de helft van de opener na, absoluut niet weet te onderscheiden in een tot op het bot uitgemolken genre. Het eveneens uit vijf heren bestaande Sacrificium kiest eerder voor death metal en thrash om zijn derde album vorm te geven. Van overproductie kunnen we deze Duitsers (Stuttgart) absoluut niet beschuldigen. De band bestaat twintig jaar, is aan zijn derde plaat toe die acht jaar na voorganger ‘Escaping The Scupor’ op ons wordt losgelaten. De heren nemen hun tijd maar tot echt grote verrassingen leidt dit niet. ‘Prey For Your Gods’ bevat gewoon oerdegelijke death metal met hier en daar een scheut thrash maar weet nergens echt op te vallen. Het zijn gewoon tien lekkere nummers die beuken waar ze moeten en even inhouden als het zo uitkomt. De grunt is gewoon, de versnellingen obligaat. Is het daarom een slechte plaat? Neen, zeker niet. Het is gewoon een degelijke middenmoter zonder hoogte- of dieptepunten.