Op sommige momenten is de pianomuziek van Hlavenková gewoon mooi. De plaat bevat uiteenlopende composities; van dromerige, impressionistische stukken als Iounios dat de piano aanspeelt als een harp tot het krachtige ritmische van een compositie als ‘Aprilios’. Terecht dat die laatste wat grilliger is: april doet wat hij wil, zoals de winderige, deels zonnige, plotsklaps regenachtige dagen dat laten zien.
Met een compositie als Ioulios wordt het al meer zomer. Een subtiele jazz swing die ruimte laat voor repetitieve elementen en een beetje risico. Terwijl Avgoustos een krachtige interpretatie geeft waar binnen geïmproviseerd kan worden. Alsof de opwaaiende zomerjurkjes toevallige gelukstreffers zijn en de temperatuur de standvastige stabiele factor.
Twaalf maanden die allemaal met hun eigen interpretatie, maar een duidelijke eenheid heeft Beata Hlavenková hier afgeleverd. Composities waarbij het solo pianospel ten volle benut worden. Af en toe lieflijk en af en toe stevig en repetitief. Het klinkt niet op alle momenten nieuw, of alsof je het nog nooit gehoord hebt. Mooi klinkt het echter wel.