Oorlogsverhalen. Ze zijn van alle tijden en komen steevast uit alle windstreken. Bij ons is er dit jaar de grote viering van honderd jaar ‘Groote Oorlog’, waarbij de Westhoek en de Flanders Fields centraal staan. Deze oorlog is niet het onderwerp van deze plaat, al zou het perfect hebben gekund. Wel is een verhaal dat zijn grootvader steevast vertelde aan Luca Righi aka Three Lakes, dat de grondslag vormt voor deze liedjescyclus. De man ontsnapte aan de nazi’s, accordeon op de rug, en begon aan een tocht door het Italiaanse, al dan niet bergachtige, platteland. Luca trekt het verhaal open, vertelt over de tranen die vloeien als de zoon bij zijn ouders vertrekt aan de onzekere reis die een tocht naar het slagveld inhoudt. Het bloed, het geweld, het verdriet, het verlangen spelen een rol, net zo goed als de kleine positieve dingen die kunnen gebeuren. Dingen die een beetje licht in de duisternis brengen. Luca kreeg al snel de hulp van een aantal bevriende muzikanten, die samen The Flatland Eagles vormen. Andrea Sologni (Gazebo Penguins en producer van deze plaat), Raffaele Marchetti, Lorenzo Cattalani, Paolo Polacchini en Daniele Rossi. Er zijn bovendien nog een resem gasten: Emanuele Reverberi (Giardini di Mirò), Francesca Amati (Comaneci, Amycanbe), Capra (Gazebo Penguins) en Luciano Ermondi (Tempelhof). Allen hebben eerbied voor het verhaal, voegen kleine elementen toe. Viool, lap steel, een stem of trompet, nergens klinkt het overvloedig. Ingetogen, ietwat triest, melancholisch en episch tegelijk, zoals de oorlog zelf is. De stem van Luca trekt de luisteraar het verhaal binnen, ze eist de aandacht op door de kracht van de stem, het verscheurende verhaal dat een naar de keel grijpende stem vereist en meekrijgt. ‘War tales’ is absoluut een integere plaat met respect voor de gewone mens in de oorlog, wat voor soort dan ook. Het is een luisterplaat waarvoor ruim de tijd dient te worden genomen, omdat er anders niets van blijft hangen. Of het moest stilte en de geur van een lijk zijn.