Het duo werd dan wel gehalveerd, de output is verdubbeld. Dead Fader lost op hetzelfde moment twee platen – op twee verschillende labels – waarin sonisch nauwelijks een gelijkende lijn te trekken is. Blood Forest is een hypnagogic mix van als gebroken cassettebandjes verlopen melodieën en gevonden geluiden dat als een verwilderde Boards of Canada huppelt en hopt. Scorched daarentegen is venijn en geweld, kwelling en gedigitaliseerde terreur. Een schizofrene collectie deuntjes, verspreid over twee platen die als evil twins elkaar zuur aanstaren. En toch is er harmonie te vinden in de krakende elektronica op Blood Forest waarbij elk nummer flirt met de paniekerige batterijenstatus van de vergeelde cassettespeler. In Cover probeert een hit te worden, Tap legt de chillwave op het rooster en 8-bit hoppende beats sieren Neet Swim en Dettol. Alsof desinfectie mogelijk is. Er heerst dansbare chaos, als een wildeman op de dansvloer, ingevet met een dikke brij Dead Fader-smurrie. Inspiratie haalt hij bij Flying Lotus, Pan Sonic enNHK, omwille van de hiphop beats, brutale noise en warme digitale klanken. De ideeën zijn hoorbaar en net als zijn Finse helden zondert Dead Fader zich af van de goegemeente. Ook al is Blood Forest Dead Faders popplaat, de weerbarstigheid van Lousey (repetitieve synth-arpeggios, dreunende ondertoon en een luttele variatie in klanken) of de scherpe, schelle synthtonen van If Ever zullen nooit hitparades verleiden. Dat dat niet de bedoeling is, wordt met Scorched vanaf openingsnummer Creeeeep meteen duidelijk. Een felle krijstoon en dan tonnen distortie op een wildtierend, graaiend ritme. Dead Fader-trends vallen op. Nog meer 8-bit deuntjes, maar ook weer die immense lading gedigitaliseerde kraakmanifestos, niets ontziende met herrie bestookte grooves zoals het verslavende maar terroriserende Dusk. Tubed begint opvallend lichtvoetig, als een vrome hiphop-prequel waarna het door getemperde industriële mokerslagen richting bass wordt geslagen. Het is klanken ontdekken en doorwroeten. Maar het is ook te pletter geslagen worden door het techno-getinte Ja of het verpulverende aanhoudend gedreun van Crampsies. Techno Animal en Scorn razen naderbij. Dead Fader kent zijn helden. De collectie maak je compleet met de 12 In Cover. Meer hallucinogene pop, geschaafd naar Dead Faders rauw model.