Voormalig literatuurstudent en hedendaags componist Christopher Tignor grijpt naar het oude gedicht van voormalig leraar, dichter en Pullitzer Prijs-winnaar John Ashberry. Het aangrijpende ‘A Boy’ is de voedingsstof voor deze compositorische klassieke elektronische oefening van Tignor. Terwijl Ashberry in Tignor’s flat ‘Oh Boy’ voorleest, sculpteert Tignor het begin van zijn samen met Michael Unterman van het A Far String Orchestra gecomponeerde bombastisch, aangrijpend muzikaal epos dat je aandacht verpulvert. De eerste helft van het album is twintig minuten lang, verspreid over drie hoofdstukken Tignors’ muzikale vertaling van de zin ‘Thunder Lay Down In The Heart’. Tignor overschrijdt met het vioolspel, de minieme impact van de elektronica en de uitbarstende cello’s, de grenzen van het neoklassieke verhaal en vindt aansluiting bij componisten als Clint Mansell en Philip Glass. Het klinkt groots en wijds, emotioneel indrukwekkend en bezwerend. Op de tweede helft waagt Tignor zich in zijn eentje aan een soortgelijke bombast dat minder frontaal aanwezig is en meer door elektronica wordt bestuurd. Met elementen uit avantgarde en minimal, ondersteunt door metalige percussie-aanslagen, brouwt hij het beklijvende ‘Listening Machines’ dat in opzwepende crescendo met een herhalend thema spanning opbouwt. In contrast, het hypnotische, haast pastorale ‘To Draw A Perfect Circle’ dat siddert op onderhuidse onrust. Afsluiten doet hij met het samen met Rachel Grimes‘ gecomponeerde en gespeelde ‘First, Impressions’. Tignor houdt van grootse geluiden en aanhalingen. Hij wilt imponeren en heeft ook het talent om dat zonder falen te doen. ‘Thunder Lay Down In The Heart’ is een impressionante plaat die soms zelfs moeite moet doen om op te vallen, maar eens dat gebeurt, is het prachtig gezond pretentieus.